Aan alle dingen komt een eind…

Zo kwam er de voorbije maand een einde aan carnaval, er kwam een einde aan de verjaardag van Lies en zo komt er stilaan een einde aan ons avontuur hier in Porto Nacional, Brazilië.

Begin maart werd het hier, net als in België, carnaval in Brazilië. Carnaval is hier wel net iets anders dan in België. Geen praalwagens, geen snoepgooiende verklede mannen, geen verkleedkledij op het feest, maar wel een groot suikerrockpodium met de bijhorende Braziliaanse bands, overvloedige eetkraampjes met Braziliaanse pastels (een overheerlijk gefrituurd deeg, met vlees-, kaas- of kipvulling) en vijf dagen dansen en feesten zonder, in tegenstelling tot wat iedereen thuis zou denken, naakte vrouwen. Ondanks ons gebrek aan zin om uit te gaan en ons zat te drinken, zijn we toch twee dagen gaan meepikken van dit, in België o zo beroemde, Braziliaanse carnaval. We hebben het gezien, goedgekeurd en leuk gevonden, maar zoals aan alle leuke sprookjes, kwam ook aan carnaval een einde…

Voor we het goed beseften, was het plots 20 maart en moest Tine, op drie dagen tijd, nog cadeautjes zien te vinden voor de verjaardag van Lies op 23 maart en dat verhaal ging zo:

Geen mooie oorbellen en geen leuke vegetarische restaurantjes te bespeuren,
maar wel een verrassingsfeest en een parfumwinkel met heerlijke geuren.
Op zijn Braziliaans dan maar, ging Tine aan de slag,
met de hulp van Mirian en Elisabeth, knutselen aan een leuke dag.
Eerst gingen we zwemmen bij de dokters van hier,
Lies kreeg er een zwarte pop en we beleefden er veel plezier.
Ondertussen werd ons tuintje helemaal versierd en het eten werd klaargezet,
terwijl Lies nog steeds dacht: na het zwemmen, gaan we naar bed…
Niets was minder waar, bleek later diezelfde dag,
toen Lies in de tuin kwam en al die mensen zag.
“Surprise” klonk het door heel Porto Nacional,
het was een feest dat ze nooit meer vergeten zal!
Maar zoals alle liedjes het voor ons zingen,
komt er een eind aan alle mooie dingen…

En toen was het plots… 6 april 2011…
27 weken, al 22 gepasseerd…
189 dage, nog 33 te gaan…
zoveel dingen om te doen, nog zoveel onafgewerkt…
De Tijd Gaat Snel!

Na ons vorig blogbericht, gingen we eindelijk aan de slag in het tweede project van Comsaúde. We hadden onze Engelse les helemaal voorbereid en trokken met al onze geknutselde fruitjes naar Centro das Crianças, waar we onze eerste Engelse initiatieles zouden geven aan een 15-tal kinderen. Niets bleek minder waar, toen we er aankwamen en zagen dat er slechts 1 kindje aanwezig was, dat dan nog zelfs niet eens bleek te komen voor de Engelse les… Daar stonden we dan!
Er was blijkbaar een nieuw project gestart van de overheid, dat een bolsa (subsidie) geeft aan ouders als hun kinderen deelnemen aan dit project. Het project lijkt behoorlijk veel op het project van Centro das Crianças, waardoor zij nu bijna geen kinderen meer aantrekken. De weken nadien zijn zij beginnen zoeken naar een oplossing door te gaan samenwerken met scholen, maar spijtig genoeg voor ons, is dit een proces van lange adem, waardoor onze Engelse lesjes zullen moeten wachten tot… we nog eens terugkomen?
Dit had als gevolg dat we ons ten volle hebben gesmeten in het andere project, Centrinho. We zijn hier van bij onze aankomst aan de slag gegaan en het project heeft ondertussen ons hart wel gestolen. We hebben er kerst- en carnavalversiering gemaakt, pipi- en kakabroeken opgekuist, kindjes eten gegeven en getroost, kindjes een bad gegeven, brood leren maken, een site voor het project gemaakt, een bachelorproef erover gemaakt, een workshop voor de mama’s gegeven over handpoppen en spelletjes, en nog zoveel meer. Dit is dan ook het project waar we ons ingezameld geld aan zullen doneren in de vorm van allerlei materialen om het pedagogisch project uit te werken. Dit pedagogisch project is dit jaar van start gegaan. Het heeft als doel de ondervoede kinderen extra te stimuleren op psychomotorisch en sociaal vlak a.d.h.v. allerlei spelletjes, materialen en met de hulp van een aantal professionele vrijwilligers zoals een masseuse, een pedagoge, een psychologe, … Welke materialen we precies gekocht hebben, zullen we volgende week kunnen vermelden!

De tijd die ons hier nog rest is zeer kort. We zullen hier heel wat dingen missen zoals:
- Het ongelofelijk heet weer
- De pastels
- Het exotisch fruit: papaya, mango, passievrucht, enz…
- Een aantal mensen, die ons geholpen en gesteund hebben en die we absoluut zullen missen
- De kindjes (dan wel zonder de pipi- en kakabroeken ;-))
- Het tragere leeftempo (bereid u al maar voor op het wachten op ons…)
- De carnavalmuziek, die eigenlijk niet alleen voor carnval wordt gespeeld, maar het hele jaar door en waarop je lekker gek mag doen, zonder dat mensen je aanstaren (als je niet blank bent, ten minste…)
- Guarana (de frisdrank van hier, nog beroemder dan cola)
- Rijst met bonen… of toch niet?
- De mangobomen met hun aapjes in de tuin
- Caipirinha
- Enz…

We kijken er natuurlijk ook erg naar uit om weer thuis te zijn, want we hebben ook heel wat dingen uit ons België gemist, zoals:
- FRIETEEEEEEN !!!! (in al hun geelgoudkleurige en geurige glorie…mmmm)
- Kaas (de kaas hier is gewoonweg teleurstellend…)
- Een aantal mensen, die ons geholpen en gesteund hebben en die we absoluut gemist hebben
- Champignonnen (hier bestaat da gewoon ni)
- Eten zonder schrik te hebben dat er vliegjes in je bord belanden
- Geen ratten in de keuken
- De Fanfare ! (zei Tine spontaan)
- Ons eigen bed
- En nog zoveel meer…

Voor we naar huis komen, staat er echter nog heel wat op het programma. Zo gaan we volgende week een workshop geven aan de mama’s in Centrinho over het maken van soep, boordevol vitaminen! We gaan mee het materiaal kopen voor het pedagogisch project, dat we zullen sponsoren. We gaan onze laatste pipi- en kakabroeken verversen en er volgt hier nog een afscheidsfeestje, waarna we voor twee weken zullen vertrekken op reis. De tweede week van de reis zullen we in São Paulo verblijven om er een soortgelijk project als Centrinho te gaan bezoeken voor onze bachelorproef en we gaan er uiteraard ook nog genieten van de stad en het mooi weer. Op 6 mei springen we in São Paulo op het vliegtuig richting Madrid, waar we 7 mei rond de middag aankomen en waar we onze aansluiting zullen nemen naar… jawel… thuis! We zullen met onze voeten terug op Belgische bodem staan om 18.20u!

En zo komt aan alle dingen ooit een eind…

Enkele sfeerbeelden:

Allemaal beestjes deel 1... de vleermuis in de keuken


Allemaal beestjes deel 2... de kakkerlak in de kamer


Allemaal beestjes deel 3... een spinnetje in de badkamer... wist je trouwens dat je spinnen hier in brand moet steken? Ze passen immers niet onder je schoen en bovendien zou het wel eens gevaarlijk kunnen zijn, wanneer je mist...


Allemaal beestjes deel 4... de apen


Onze barbeque


Dank u Hans en Leen voor de speculaas!!


Soms kan je het even niet meer aan... en dan improviseer je wel iets om aan frieten te kunnen raken


Workshop met de mama´s van Centrinho: We spelen een spel vandaag!


Soms kan je het even niet meer aan ... en dan moet je een siesta doen!


Knutselen voor carnaval op Centro das Crianças


Onze kaartjesmuur wordt steeds groter


Soms kan je het even niet meer aan... en dan moeten grote mensen ook een siesta doen


Lies kreeg een zwarte pop van dokter Heloisa op haar verjaardag


... en toen gingen we zwemmen


... en toen wist Lies niet wie ze eerst een knuffel moest geven op haar verrassingsfeest


De feesttafel met allerlei lekkers


Onze Braziliaanse familie was er ook bij


En we zagen dat het goed was!


... en om alles mooi af te sluiten, trok Lies de kraan uit de muur... en oh, wat moest Tine lachen :-D

Fay

Een dikke proficiat aan Steven en Sofie met de geboorte van hun prachtdochtertje 'Fay'.

"Tot 7 mei, liefste Fay!"

Vele zoenen van een fiere Tante Tine en Tante Lies uit Brazilië!

Bezoek

Oi! (06-02-2011)

Hier zijn we dan weer met een berichtje uit Brazil!
Er is hier ondertussen weer heel wat gebeurd, dus we sommen het hierbij allemaal even op...

Na de kerstvakantie zijn we naar de planningsvergadering op Centro Das Crianças geweest. Er werd ons daar gevraagd om lessen Engels aan adolescenten te geven, maar aangezien wij uitgaan van het spreekwoord 'vroeg begonnen is half gewonnen' en wij bovendien liever met kinderen werken dan met adolescenten, hebben wij voorgesteld om initiatielesjes Engels te geven aan 6 en 7-jarigen vanaf de derde week van februari. Daarnaast zullen we ook proberen om wat educatief spelmateriaal te ontwikkelen. Dit spelmateriaal kan dan gebruikt worden in de pedadogische klas van Centro das Crianças.
Ondertussen zijn we ook wat bezig geweest met het opfleuren van Centrinho. Zo hebben we bijvoorbeeld een welkomsbord geschilderd en een takenbord van de mama's van de kinderen herontwikkeld. Wij zullen ook hier blijven werken tot we weer naar huis toe gaan! We zijn onder andere nog van plan om een workshop te geven voor de mama's en een site te ontwerpen, waar Centrinho de vrienden en de mensen die het prject steunen op de hoogte kunnen houden van de geplande activiteiten.

In onze vrije tijd brengen we veel tijd door met Mirian en Elisabeth. Elisabeth is een meisje uit Oostenrijk, die hier voor 9 maanden in Porto Nacional woont. Zij woont samen met Mirian, de coördinator van Centrinho. Zij zijn ondertussen heel goede vrienden van ons geworden en met hen is het altijd dolle pret!

Tussen de kerstvakantie en nu hebben we ook gedurende 4 dagen bezoek gekregen van onze leerkracht Veronique. Zij is de projecten komen bezoeken waarin we werken en heeft ook even kunnen genieten van het Braziliaans leven. Veronique werd vervolgens afgelost door de papa van Lies. Hij is vorige week zaterdag aangekomen en zal ons gedurende een drietal weken vergezellen. Hij heeft ondertussen ook al kennis gemaakt met de projecten waarin we werken, heeft al Braziliaans gegeten, heeft onze Braziliaanse vrienden al ontmoet en wij zijn er voorlopig met hem voor twee weken tussenuit om de rest (of toch een deel) van Brazilië te leren kennen. Vandaag zitten we in Lençois, Bahia. Dit is een prachtig stadje dat grenst aan een nationaal park, te midden van puur natuur. We hebben hier vandaag dan ook al kunnen genieten van een wandeling, hebben prachtige watervallen gezien en fantastische uitzichten ervaren. Brazilië blijft ons keer op keer verbazen, want dit is wel echt een prachtig land!

Na deze twee weken vakantie keren wij terug naar Porto Nacional en gaan we weer aan de slag in de twee projecten.

Veronique en Eddy hebben ook allerlei lekkers meegebracht van thuis, waarvoor dank aan al de Sinterklazen thuis die al dat lekkers hebben meegegeven! Spijtig genoeg zaten er geen frieten bij, maar bij de chocolade, speculaaspasta, zure snoepkes en paprikachips zijn we nog nooit zo blij geweest! Hierbij dan ook ineens "nen dikke merci" voor alle leuke kerstkaartjes, nieuwjaarskaartjes en andere leuke kaartjes en brieven, die we hier reeds hebben ontvangen! We zitten hier ondertussen al meer dan drie maanden, jaja, de tijd vliegt!

Er zijn niet veel dingen die ons nog verbazen, want de cultuurshock is ondertussen wel al 'verdwenen', maar af en toe gebeurt het wel dat...

- er larven uit het plafond van ons huis vallen, omdat er een dode rat onder de pannen van het dak ligt te rotten in de zon
- er plots een wildvreemde aanklopt om te vragen of hij wat geld mag lenen om zijn elektriciteitsrekening te betalen
- het zo fel regent dat de auto op 10 minuten tot halfweg de deur onder water staat
- de apen al zo gewoon zijn van brood te krijgen van ons, dat ze bij ons aan tafel komen zitten als we in de tuin zitten te eten
- je gebeten wordt door een spin die zich genesteld had in je washandje
- je maar 10 reails (ongeveer €4,5) betaalt voor een pizza waar je met vier van kunt eten
- er voedsel is dat zo lekker is dat je het in België even hard zal missen als frieten in Brazilië

Geen groots nieuws dus, maar toch weer even een update om jullie op de hoogte te houden!

Tot de volgende keer maar weer!


Lies, Tine, Elisabeth en Mirian tijdens een etentje bij Mirian thuis.


Mirian en wij tijdens een etentje in onze tuin.


Dit is George, de beste bewaker: verlaat nooit de woning!


Het takenbord dat we hebben gemaakt voor de mama's op Centrinho.


Wij op vakantie met de papa van Lies aan een waterval in het stadje Lençois.


In Lençois in een restaurantje met Caipirinha.


In een natuurlijk zwembad met een natuurlijke glijbaan.


En toen zaten we met ons gat in de rivier... vissen te bezichtigen.


In Lençois ligt de was te drogen op de stenen langs de rivier

Feliz Ano Novo!

FELIZ ANO NOVO!
GELUKKIG NIEUWJAAR!
We zijn wel wat later dan 01 januari, maar toch voor iedereen onze beste wensen voor 2011!

Wij zijn nieuwjaar gaan doorbrengen in Salvador. Ina en Kim, twee van onze klasgenoten, werken daar in gelijkaardige projecten als wij en we zijn hen een bezoekje gaan brengen. We waren helemaal in vakantiestemming door de zon, zee en strand ginder! De eerste keer in ons leven dat we nieuwjaar in zomerkledij hebben gevierd!

Acaraje: een Salvadorse specialiteit!


Zicht op het oude stadsgedeelte van Salvador tijdens onze citytrip


McDonalds eten bij Kim en Ina (inclusief frietjes!). Dat deed deugd!



Sfeerbeeld vlak voor Nieuwjaar.



Vuurwerk tijdens Nieuwjaar!


Kerstmis hebben we bij Igor en zijn familie gevierd. De mama van Igor had ons uitgenodigd om daar kerstmis door te brengen. Kerstmis hier wordt een beetje anders gevierd. Om 23u werd een een spel gespeeld om cadeautjes uit te delen en om 00u werd er eerst gebeden, waarna we onze buik rond konden eten met het overheerlijke eten van Rita (de mama van Igor).



Voor de feestdagen hebben we op Centrinho nog geholpen om een kerstfeest voor de ouders en de kinderen voor te bereiden. We hadden kerstversiering geknutseld, spelletjes voorbereid voor de ouders en cadeautjes ingepakt. Dit kerstfeest was de afsluiter van het jaar op de crèche. De ouders kwamen langs, er werden cadeautjes uitgedeeld voor de kinderen en de ouders aan de hand van de spelletjes en er werd een groot feestmaal voorbereid.

Feestmaal

Ladderspel voor de ouders om cadeautjes te kunnen winnen

We werden ook nog uitgenodigd op het kerstfeest op het werk van Rita. Hier kregen we ook een feestmaal en werden er cadeautje uitgedeeld.

Lies krijgt een beeldje op het kerstfeest van Rita



Rita en Julie (de dochter van Rita) delen kerstcadeautjes uit door het trekken van nummertjes.

Nog voor dit kerstfeest volgden we de percussiegroep (Tambores) naar Palmas, waar zij een kerstconcert speelden voor televisie.


Tambores op het kerstconcert in Palmas.





Sfeerbeelden van het dagelijks leven in Porto Nacional:

Portugese les met Elisabeth (een Oostenrijks meisje), Rogeirio, Lies en Tine.


Het resultaat van Lies haar nieuwe hobby



Wij op een burg aan het meer in Porto (met regenseizoen in de lucht op de achtergrond)


Lies en Elisabeth met mango en caipirinha in het zwembad van twee dokters, waarbij Elisabeth de eerste maand van haar verblijf heeft gewoond.


Tine in de hangmat in de living van ons huisje.


De verjaardag van Elisabeth. Lies had een heerlijke cake gebakken!



Een kerstboom hebben we niet, maar wel kerstlichtjes in onze keuken: gezellig!


Voila: tot daar ons nieuwjaarscadeautje voor jullie!
Vanaf volgende week beginnen we weer te werken op centrinho en hopelijk ook in het kinderactiviteitencentrum. We houden jullie op de hoogte!

Dikke zoenen
De één en de ander!

And the story continues...

Oi!

Ondertussen zijn we al lang terug van ons weekendje naar Goiania en het was heel leuk om daar te zijn geweest!
Enkele sfeerbeelden:
De man die Pamonha aan het maken is: het beste maïsgerecht uit de streek!


Wijnegem shoppingcenter in Goiania met Arabisch fast-food: Habbibs...

De week na ons weekendje zijn we nog een aantal projecten gaan bezoeken.

Het ambulatorio van Comsaúde: dit is de ziekenpost waar mensen gratis consultatie en verzorging kunnen krijgen. Hier zitten dagelijks een aantal dokters, verplegers, maar ook psychologen klaar voor de zieken van Porto Nacional.

Centro das Crianças: een activiteitencentrum voor kinderen, adolecenten, maar evenals voor de ouders uit de armere buurt van de stad. Kinderen gaan hier slechts een halve dag naar school en de andere halve dag kunnen ze in dit centrum terecht voor bvb. extra lessen en begeleiding, spelletjes, enz. Adolecenten en volwassenen kunnen hier ook naai- en kapperscursussen volgen.
In dit project zouden wij graag willen gaan werken, aangezien de leeftijd van de kinderen ons ligt en we hier ook workshops voor leerkrachten zouden kunnen geven.

Na het bezoeken van de projecten, zijn we aan het werk gegaan in de crèche. De andere projecten waren jammer genoeg op hun einde aan het lopen, aangezien de zomervakantie hier begin december van start is gegaan, tot begin januari. Voorlopig vullen wij onze dagen dus in met de crèche, het volgen van de percussiegroep, het bijwonen van vergaderingen op Comsaúde en het volgen van Portugese les.
We zijn ook eens meegeweest met de percussiegroep naar Palmas om een optreden bij te wonen en we hebben in Palmas ook de universiteit bezocht, dewelke een stad op zich bleek te zijn...

Buiten Comsaúde houden we ons bezig met kleren wassen met de hand(waar we ondertussen al professionals zijn in geworden), iets gaan drinken met onze Braziliaanse vrienden, samen wat gitaar spelen met vrienden, koken, een poging doen om forro te dansen, Portugees leren, Portugese liedjes vertalen en vanbuiten leren, ... en oh ja, Lies heeft hier ook een nieuwe hobby: nl. cake bakken in allerlei soorten smaken: bananen, appelsien, ananas, chocolade, ... Tine heeft daardoor ook weer een nieuwe hobby: die cakejes opeten!

We willen nog graag wat foto's met jullie delen, maar onze internettijd is nu verlopen, dus we gaan ons best doen deze volgende week op de blog te plaatsen!

Beijo!